بفرمایید سیب برنامه ای از رادیو سلامت (92.7.5)

موضوع این هفته برنامه بفرمایید سیب در مورد ایثار و گذشت در هفته دفاع مقدس بر روی آنتن رفت

با حضور خانم دکتر مریم فرضی کارشناس روانشناسی

ایثار شامل کمک اختیاری میشه بدون اینکه انتظاری برای بازگشت و منفعتی برای ما داشته باشه و بدون هیچ گونه چشم داشتی صورت میگیره .برای یادگیری ایثار همانطور که برای موفقیت زندگینامه افراد موفق را مطالعه میکنیم و برای یادگیری این رفتار زیبا هم میتوانیم زندگی نامه افرادی که در سالهای گذشته به نوعی این ایثار به معنای واقعی نشان دادن را برویم مطالعه کنیم و دیدگاهای آنها در مورد ایثار را دریافت کنیم و این افراد چه ویژگی هایی داشته اند که آنقدر زیبا ایثار و گذشت و فداکاری را به ما نشان دادن .در شرایط  سخت و بحرانی  است که  خوبی  کردن  مفهوم واقعی  خود را می یابد  و به قولی  روزگار  سخت است  که خمیره  و ذات انسان ها  را می نمایاند . چراکه در روز خوشی  گذشت و نیکی کردن  چندان  زحمت و انرژی نمی برد . آنهایی که بهترین  بودند هرگز  بازنگشتند و در حقیقت آنقدر از خود  برای دیگران  مایه گذاشتند که دیگر از خودشان  چیزی  باقی  نمانده .آیا می  ارزد  به خاطر چند سالی  یا چند صباحی  بیشتر عمر کردن انسانیت را  بفروشیم.آیا در این معامله سود می کنیم.پایمال کردن  حق  دیگران به خاطر کمی بیشتر  خوردن یا پوشیدن  یا داشتن.آیا این  داشتنها  ارزش  این همه فرومایگی را دارد.سعی کنید  در زندگی  گاهی  خود را به جای  دیگران بگذارید.فقط از زاویه دید خود به مسائل نگاه نکنید. فقط  خود را نبینید.در این جهان میلیون ها انسان زندگی می کنند. حس  بشردوستانه  احساس  تنهایی و انزوا  را می زداید.اگر ذره ای به خدا ایمان دارید بدانید که پاداش  و ثمره گذشت شما  هرگز  بی پاسخ نخواهد ماند. آنچه را که از خود برای دیگران خالی می کنید خداوند برای  شما پرخواهد کرد. شما اگر راه لذت بردن از زندگی  را بیابید از یک دسته گل به اندازه  یک  گلستان  رایحه استنشاق  خواهید کرد و اگر فقط  حرص و طمع داشتن  را داشته باشید نه تنها از آنچه که دارید  لذت نخواهید  برد بلکه فقط  بیش  از پیش  انباشته کرده  و در طمع بازهم بیشتر داشتن خواهید سوخت .

به ملاحظه ارزش های  اخلاقی  مطمئن باشید  هرگز  پشیمان نخواهید شد  از این که در حق دوست ، خانواده  یا همسایه خوبی  کرده باشید. این یک سخن قدیمی است که می گویند از  انسان  یکی خوبی می ماند و یکی بدی . مسلما  شما خود  این را  تجربه کرده اید .اگر در شرایط سختی  بسر برده اید  و دوستی  دست شما  را گرفته  و نجاتتان  داده ،  هرگز  فراموش  نمی کنید  و دور از انصاف   است که  فراموش  کنید اگر  شما  صاحب  یک زندگی  معمولی  باشید  و اتفاقی  برای  یکی از  نزدیکان  شما  رخ دهد  چقدر  احساس  مسوولیت  می کنید؟ برادر یا خواهری  به همراه  همسرش  در تصادفی  کشته شوند و تنها  کودک  خردسالی  از این  واقعه  تلخ  برجای  بماند که به جز  شما  کسی را ندارد.او را چقدر به آغوش  می  فشارید.در خانواده  خود  می  پذیرید؟ با او مانند فرزندانتان  رفتار می کنید؟یا  فقط  متاسف  می  شوید و فکر می کنید  در قبال  این حادثه  شما مسوول نیستید و آیا گذشتن  از اندکی  پول  لذتبخش  تر از  داشتن  کمی  پول  اضافی  نیست ؟ در رفع مشکلات  اعضای خانواده ، خواهر ،برادر ،فرزند  یا دوست  چقدر  نقش دارید.حاضرید کمتر سیگار  بکشید و یک بسته مداد  رنگی  به  فرزندتان  بخرید. حاضرید از وقت استراحت  خود بزنید  و به دیدن  خاله  یا عمه ای  بروید که به کمک  فکری  یا درد دل  با شما  نیاز دارد. حاضرید چند روزی  به جای  همکار بیمارتان  بیشتر کار کنید. در غم و شادی  با دیگران  شریک باشید زیرا  در گروهها  غمها  تقسیم  می شوند  و شادیها  ضرب می شوند.نترسید که نیکی  کنید و فراموش شود  من هرگز  محبت دیگران  را فراموش نکردم.دیگران هم  هرگز  محبت  شما را فراموش نمی کنند