با حضور خانم دکتر فرضی روانشناس بالینی
آن دسته از افرادی که حس خوشبختی ندارند، با شنیدن این برنامه متوجه شوند که اتفاقاً خوشبختی همین نزدیکی است.نظریه‌های دانشمندان و بزرگان جهان در مورد خوشبختی، بسیار مختلف است. در یک نتیجه‌گیری کلی از نظریات صاحب‌نظران، می‌توان به چند نظریه مهم و قابل توجه که معمولاً مورد توجه عامه مردم نیز هستند، اشاره کرد. بعضی از صاحب‌نظران، راه وصول به سعادت در زندگی را منحصر به جمع‌آوری ثروت زیاد می‌دانند. برخی تنها راه سعادت و خوشبختی را رسیدن به جاه و مقام دانسته‌اند. گروهی دیگر همچون فروید و طرفدارانش، خوشبختی در دنیا را منحصر به کامجویی و لذت‌های جنسی ذکر کرده‌اند. گروهی دیگر تنها راه رسیدن به سعادت را تکامل رفتار انسانی و تعالی اخلاق نفسانی معرفی کرده‌اند. دسته‌ای تحت فشار و رنج قراردادن و به ریاضت و سختی‌کشیدن جسم انسان را راه صحیح خوشبختی می‌دانند و عقیده دارند چنان باید جسم و بدن را در تنگنا و سختی قرار داد که جسم انسان ضعیف و نحیف شود و روح انسان کامل و بزرگ گردد. مرتاضان هند از این دسته‌اند. آنان کارهای عجیب و مشکلی انجام می‌دهند، مثلاً دانه گندمی را ماه‌ها در کف دست نگه می‌دارند تا سبز شود، یا با بدن عریان روی میخ‌ها می‌خوابند، یا ماه‌ها از خوردن موادغذایی و نوشیدنی خودداری می‌کنند. دانشمندان نظریه‌های بسیاری در مورد راه وصول به سعادت در زندگی ارائه و هر کدام برای نظر خود، دلایلی اقامه کرده‌اند که به سبب اختصار، از ذکر آنها خودداری می‌کنیم. در میان راه‌ها و نظریه‌های یادشده، کدام راه و نظریه برای رسیدن به خوشبختی و نیک‌نامی، کارساز و تنها راه سعادت است؟ آیا هیچ‌یک از راه‌های فوق‌الذکر راه اصلی ورود به وادی سعادت نیست؟ آیا چیزی فراتر از این امور مادی تنها راه ورود به سعادت و خوشبختی است؟ اما باید گفت راز خوشبختی تنها در پرتو ایمان الهی است و بس. خدای متعال در قرآن می‌فرماید: «الا بذکر الله تطمئن القلوب» تنها با یاد خدا، قلب‌ها آرام می‌گیرند. افرادی در زندگی خوشبختند که از آرامش نفس و روح حقیقی برخوردار باشند. کسانی که به غلط پنداشته‌اند زراندوزی و انباشتن مال موجب رسیدن به سعادت است، سخت در اشتباهند. به تجربه بر همگان معلوم شده که ثروت زیاد هیچ‌گاه مایه سعادت و خوشبختی نیست و چه بسا باعث فلاکت شود.