دکتر مریم فرضی مشاور ارشد خانواده - مدرس دانشگاه

این اختلال در بر گیرنده کودکانی است که از دستورها اطاعت نمی کنند ، از لحاظ هیجانی تحریک پذیر و خشن هستند ، پیوسته از یک فعالیت به کار دیگری می پردازند بدون اینکه هیچ یک را به سر انجام برسانند ، تمرکز و توجه در کارها و یا فعالیتها و بازیها در این کودکان پایدار نیست ، اغلب به نظر می رسد که حواسشان جای دیگری است و یا گوش نمی دهند و اینطور به نظر می رسد که آنچه را که گفته شده است نشنیده اند ، اکثر این کودکان بد اخلاق ، ستیزه جو ، نافرمان و پرخاشگر هستند و با کودکان دیگر میانه خوبی ندارند و به طور کلی لجوج ، ریاست طلب و بی انضباط هستند ، رفتارهای غیر قابل پیش بینی انجام می دهند ، مرتب در حرف دیگران می پرند ، اشیا را از دیگران می قاپند و به چیزهایی دست می زنند که اجازه آن را ندارند .

این کودکان وقتی که بزرگتر می شوند در کارهای گروهی مشکل دارند و در مدرسه نمی توانند یکجا آرام بگیرند به طور مکرر از جای خود بلند می شوند و یا از میز آویزان می شوند. بیش فعالی ممکن است به صورت بر قراری ، ناآرامی در جای خود ، دویدن ، جهیدن و بالا و پایین پریدن در موقعیتهای نامربوط ، ناتوانی در ساکت ماندن و یا بیش از حد حرف زدن نیز نمود می یابد.

 مریم فرضی روانشناس و مدرس دانشگاه

اگر به مشکلات‌تان نگاه کنید متوجه می‌شوید که ریشه بسیاری از مشکلات در ذهن شماست. قضیه این است: یک سری وقایع بیرونی اتفاق می‌افتد، ما تصمیم می‌گیریم که تنها بخشی از داستان را ببینیم، سپس موقعیت را به گونه‌ای تفسیر می‌کنیم که باعث یک سری تضاد ذهنی در ما می‌شود و نتیجه آن شکلی از ناراحتی درونی است.
اگر چه گفتن این جمله که "مشکلاتت را دور بریز" آسان است اما ما و شما می‌دانیم که به این سادگی هم نیست. ما سال‌های سال شرایط را برای جذب مشکلات و کشمکش‌ها فراهم کرده‌ایم. آن قدر که راهکار ساده "فکر نکردن در مورد مشکلات" خیلی در ما موثر نیست. ما به ابزاری نیاز داریم که به ریشه مشکلات ضربه بزنیم.
بیایید کاری را امتحان کنیم. برای یک یا پنج دقیقه چشم‌هایتان را ببندید و این مدت این مفهموم را مرور کنید که شما سکوت و آرامش می‌خواهید و نمی‌خواهید این افکار شما را پریشان کنند.خواندن را متوقف کنید و این کار را انجام دهید.
خب چه اتفاقی افتاد؟ شاید متوجه شده باشید که لحظه‌ای که ساکت شدید افکار شروع به خودنمایی کردند؛ افکاری بی‌ربط و بی‌نظم. این افکار نوعی پریشانی هستند که از سکوت درونی ما سر بر می‌آورند.
این فقط یک تجربه بود که ما با اراده خود ذهن‌مان را زیر نظر گرفتیم و تلاش کردیم آرام شویم، اما نتوانستیم. حالا فضای درونی خود را وقتی که روز خود را می‌گذرانیم، بی‌خبر از افکار آلوده‌ای که وارد ذهن ما می‌شوند، تصور کنید.

آرزوهایتان را در خاطر مجسم کنید

و به آن شکل زنده ببخشید.
بی گمان صورت تحقق به خود خواهد گرفت ....