دکتر مریم فرضی مشاور عالی روانشناسی و مدرس دانشگاه
نیایش از نظر روان‌شناختی آثار متعددی در روح و روان آدمی دارد که در ادامه این نوشتار به بیان برخی از شاخصه‌های آن خواهیم پرداخت.رهایی از تنهایی و بیگانگی: نیایش انسان را از انزوای درونی بیرون می‌آورد و به جمع پیوند می‌دهد. در حقیقت هم‌نشین شایسته‌ای است که تنهایی و غربت را به انس و الفت تبدیل می‌کند. شخصی که در حال دعا و نیایش است، نه تنها خود را بیگانه نمی‌بیند، بلکه با چشم دل می‌فهمد که در آن حالات عرفانی، مجموعه جهان هستی با او هم‌نوا هستند، زیرا قرآن کریم می‌فرماید: «...و ان من شی‌ءٍ الّا یسبّح بحمده ولکن لاتفقهون تسبیحهم...؛ هر موجودی تسبیح و حمد خدا را می‌گوید ولی شما تسبیح آن‌ها را نمی‌فهمید.