یک فنجان آرامش برنامه ای از شبکه تلویزیونی تهران

کارشناس برنامه دکتر مریم فرضی روانشناس بالینی

سنین نوجوانی برای بسیاری از خانواده ها، دورانی سخت و مشکل ساز است. نوجوانان ممکن است ایده ها، ارزش ها و یا باورهایی داشته باشند که با اعتقادات و ارزشهای والدینشان تفاوت زیادی داشته باشد. هر چند حل و فصل این مساله برای والدین، گاه بسیار سخت است، اما این مساله بخشی از روند طبیعی حرکت به سوی استقلال است. در ابتدا ممکن است والدین در برابر این تغییرات (یعنی مبارزه ی نوجوان برای کسب استقلال) مقاومت کنند اما مواجه شدن با این مساله امری اجتناب ناپذیر است. والدین باید توجه کنند که برای کنار آمدن با این شرایط، هیچ نسخه ی از پیش تعیین شده ای وجود ندارد، چرا که ویژگیهای رفتاری هر نوجوانی مختص به خود اوست.  به خاطر تغییرات سریعی که در دوران بلوغ رخ می دهد، نه تنها نوجوان بلکه والدین هم به نوعی دچار سردرگمی در ارتباط با هم می شوند. توجه داشته باشید که ویژگی شاخص نوجوانی حرکت تدریجی به سمت استقلال است، لذا والدین باید به فرزند خود کمک کنند تا این مرحله را پشت سر گذارد نه اینکه مانع از رشد و تحول وی شوند. والدین تصور می کنند که همیشه مسئول سلامتی و نشاط نوجوانشان هستند، در حالیکه وقتی بچه ها به سن نوجوانی و بلوغ می رسند، وقت آن رسیده که به آنها فرصت دهید، خودشان تصمیم بگیرند و مسئول سلامت و تندرستی خود باشند. اجازه دهید اشتباه کنند و عواقب اشتباه خود را ببینند و تاوان آن را بپردازند و شما تنها در این شرایط می توانید نقش حامی و همراه را بازی کنید. برای اینکه آنها (نوجوان) درس موفقیت را بگیرند، باید اشتباه کنند. بخاطر داشته باشید که خداوند به ما دو گوش و یک دهان داده، بنابراین بهتر است به جای آنکه دائماً زبان به نصحیت نوجوان خود باز کنید، به حرفها و دردودل های او گوش فرا دهید. نوجوانان تمایل فراوانی برای صحبت کردن با والدین خود دارند، البته به شرط آنکه به اندازه کافی سکوت کنید و فرصت لازم برای صحبت کردن به او را بدهید. دوران نوجوانی به عنوان سال‌های تزلزل و بی‌ثباتی ارتباط والدین و فرزندان محسوب می‌شود. معمولا در این دوران علاقه نوجوان نسبت به والدین کمتر شده و به سوی دوستان هم‌سن و سال سوق داده می‌شود. همچنین گاهی آنان رفتارهای خشونت آمیز و پرخاشگرانه ای را از خود بروز می دهند و اینجاست که والدین از خود می پرسند «کجای کار را اشتباه کرده ایم؟» ارتباط تبادل نظر کلامی با نوجوانان به نظر سهل و ساده می رسد، اما متاسفانه گاه همه کوششی که والدین برای این ارتباط به کار می برند، منحصر به پند و اندرزدادن آنان و انتظار عکس العمل های مطلوب است. حقیقت این است هیچ گونه تضمینی وجود ندارد که نوجوانان همیشه به حرف های ما با دقت گوش دهند. حتی بصراحت می توان گفت هیچ تضمینی وجود ندارد که نوجوانمان همیشه حرف ما را بشنود. پیام های والدین به فرزندان باید کوتاه، مشخص و مستقیم باشد. از زمان های کوتاه برای صحبت کردن با نوجوانتان استفاده کنید، از آنها پرسش هایی که پاسخ یک کلمه نداشته باشد، بپرسید. مثلا بپرسید «امروز در مدرسه چه کرده اید؟» آنان را تشویق به صحبت کردن کنید. بعضی از نوجوانان کم حرف ترند و حوصله صحبت ندارند. سعی کنید آنها را نیز به سر شوق آورید تا حرف بزنند. مطمئن باشید اگر مهارت های موثر کلامی را با نوجوانتان بدانید، والدینی موثر و موفق به حساب می آیید . کارشناسان این قسمت از برنامه : دکتر مریم فرضی ، دکتر لیلا زواره ، دکتر آرمان مردمی ، دکتر نسرین جعفری ، بابک بهمن خواه

دکتر - دکتر مریم - فرضی - مریم فرضی - دکتر مریم فرضی - مریم فرضی روان شناس

امروز نسبت به گذشته بیشتر شاهد ازدواج هایی هستیم که سن عروس از داماد بیشتر است، شاید این قضیه به مزاق من و شما خوش نیاید اما برای بعضی از این عروس و دامادها در وهله اول و برای بعضی ها در تمام مدت زندگی خوش می آید.

یک مشاور خانواده معتقد است که این نوع ازدواج هم می تواند به موفقیت و هم به شکست منجر شود، مانند ازدواج هایی که داماد از عروس بزرگتر است.

دکتر مریم فرضی مشاور خانواده در گفت وگو با خبرنگار شفقنا زندگی عنوان کرد: از آنجایی که جامعه به سمت مدرنتیه حرکت می کند و مقداری روی فرزندان نسبت به والدین بازتر شد و جرات پیدا کردند که بر روی خواسته های خود پافشاری کنند لذا این می تواند دلیلی باشد مبنی بر اینکه پسرها به سمت دخترهای بزرگتر از خودشان گرایش پیدا می کنند. همچنین تعدد روابط نیز سبب می شود که وقتی پسرها  با دخترهای کوچکتر از خودشان دوست  می شوند و این تعداد روابط را تجربه می کنند به این نتیجه می رسند که دخترها هرچقدر بزرگتر باشند به دنبال یک نفر در زندگی می گردند و دوست دارند به آن یک نفر متعهد باشند در حالی که دخترهای کوچکتر هنوز در این حال و هوا قرار نگرفتند.

پسرها دختران بزرگتر را عاقل تر می بینند

وی افزود: دلیل دیگر این گرایش این است که پسرها دخترهای بزرگتر را عاقل تر می بینند و عقیده شان این است که راحت تر می توانند با این دختر زندگی کنند و دخترهای کوچکتر از آنها به زندگی فانتزی نگاه می کنند. عده ای هم برای ازدواج با دختران بزرگتر از خود اعتقادشان این است که باید با هم به تفاهم برسند و بتوانند در کنار هم زندگی کنند و سن خیلی فاکتور مهمی به حساب نمی آید. تعدادی از افراد هم بیشتر  به این دلیل به سراغ دختران بزرگتر از خودشان می روند که احساسشان بر این است که به خاطر وضعیت اقتصادی ای که در حال حاضر وجود دارد سخت است که پسران روی پای خود بایستند و دختر بزرگتر از خودش حداقل چند قدم جلوتر است، شاغل است و اندوخته ای دارد. در این میان  عده ای هم عاشق می شوند و آن گروهی که عاشق می شوند و به سمت این ازدواج های می روند و آن دسته ای که تصورشان بر این است که سن مهم نیست، تقریبا دید بازی دارند و  نسبت به تغییراتی که ممکن است در گذر زمان  از جمله برای فیزیک زن بیفتد آگاهی دارند.

زنانی که برای مردان فقط حکم نردبان ترقی را دارند

این مشاور خانواده گفت: شاید درصدی از افراد هم دید قراردادی به این نوع ازدواج داشته باشند یعنی اعتقاد داشته باشند که با یک خانم بزرگتر از خود ازدواج می کند و از او به گونه ای به عنوان نردبان ترقی خودش استفاده می کند تا بتواند سر و سامان بگیرد و بعد از اینکه به خود آمد و جایگاهش را از نظر شغلی، مالی، تحصیلی و ... محکم کرد در آن صورت به دنبال یک خانم کوچکتر از خود می رود. بعضی از پسرها نیز تصورشان این است که دیگر قرار  نیست مانند پدر و مادر خود زندگی مشترک 40 ساله داشته باشند، این نوع افراد کاملا دید معامله ای و قرادادی دارند به همین دلیل برایشان مهم نیست سن خانمشان بیشتر باشد. گروهی که دید باز و وسیعی دارند و آگاهانه دست به انتخاب  می زنند هیچ وقت از این ازدواج پشیمان نمی شود و با احساس رضایت زندگی می کنند و آن دسته ای هم که عاشق می شوند اگر عشقشان مبنای منطقی نیز نداشته باشد ممکن است به سادگی احساس پشیمانی به سراغشان نیاید، اما این نوع ازدواج برای سایر گروه ها می تواند تبعات داشته باشد و آسیب زننده باشد.

یک فنجان آرامش برنامه ای از شبکه تلویزیونی تهران

کارشناس برنامه دکتر مریم فرضی روانشناس بالینی

اگر میخواهید در اجتماع محبوب و محترم باشید،اصول و آداب معاشرت را مراعات کنید

متشکرم یکی از اولین کلماتی است که در کودکی یاد می گیریم . مشکل این است که در بچگی همیشه باید از همه تشکر کرد . باید مداوم بگویید : متشکرم ،ممنونم ، مرسی خانم ، مرسی آقا . بله . باید از همه تشکر کرد تا این که بالاخره یک روز از این که باید از همه ی کره زمین و موجوداتش تشکر کنید خسته و بیزار می شوید . آن وقت است که به جای تشکر خواهید گفت : " اه" به این میگویند رسیدن به دوران بلوغ ! شاید هم فکر میکنید در بچگی آن قدر تشکر کرده اید که حالا در دوران بلوغ سهمیه ی تشکرتان تمام شده . برای همین است که دیگر زیاد تشکر نمی کنید یا این که برای گفتن "متشکرم" وقت کم می آورید،یا شاید عجله دارید و درس و کار و زندگی دیگر حوصله ای برایتان باقی نگذاشته . تشکر کردن علامت این است که کسی برای شما کاری انجام داده و آن کار در شما اثر خوبی به جا گذاشته است . برای همین باید از نانوا که نان می دهد تشکر کرد . از لبنیاتی که بقیه پول را پس می دهد تشکر کرد . باید از افرادی که جایشان را در اتوبوس به شما می دهند تشکر کرد یا آن هایی که در را برایتان باز می کنند یا به شما کمک می کنند و یا ... حالا روزگاری است که ادای این کلمه شما را محبوب خاص و عام می کند .

دکتر - دکتر مریم - فرضی - مریم فرضی - دکتر مریم فرضی - مریم فرضی روان شناس