درست در همان لحظه که دیگران ناامید می شوند، افراد موفق ادامه می دهند

احساس منفی، ترمز موفقیت ماست؛ ترمزهای خود را رها کنید

خانه و خانواده " صدای عبرت " برنامه ای از رادیو ایران (92.9.13)

با حضور خانم دکتر فرضی کارشناس ارشد روانشناسی

 صحبت های کارشناسی خانم فرضی در برنامه خانه و خانواده را میتوانید از بخش دوم بشنوید

چند روز پیش  از دوستی پرسیدم  بزرگ ترین آرزوی تو چیه ؟ ابروی چپش  رو بالا انداخت و گفت : داشتن خونه ای کنار دریاچه ی ژوکس در سوییس ، همسر خوب و تامین مالی  تا اون حد که فقط دغدغه ام نوشتن باشه  و همین طور  یک نفس از  آرزوهاش گفت . بعد مکثی کرد و گفت آرزوهای تو چیه ؟؟ هرچی از آرزو هام گفتم  اون  گفت : این ها همه هدفه نه آرزو. آرزو یعنی رسیدن به چیزی که اون  رو  نداریم. ولی هدف یعنی آشکار کردن آنچه که داریم ولی هنوز ناپیداست.آیا شما جزو آن دسته از افرادی هستید که آرزوهای دور و دراز دارید اما در رسیدن به آن ها مسیری بس طولانی را تصور می کنید ؟انسان ها زندگی می کنند به امید رسیدن به آرزوهای خود. هیچ انسانی را نمی یابید که آرزوهایی را در دل نداشته باشد. شب با تصور خواسته ها و آرزوها به خواب می رویم و صبح به امید و اتکا تحقق آرزوها از جا برمی خیزیم.آنقدر هدف و آرزو در زندگی برای آدمی اهمیت دارد که اگر روزی او را از رسیدن به آنها منع یا ناامید کنند شاید دیگر زنده نماند. در هیچ برهه از زمان هم آرزوهای بشر تمامی ندارد. بعضی از ما در زمان هایی چنین تصور می کنیم که اگر به فلان خواسته مان برسیم رضایت ما از زندگی دو چندان شده و دیگر تلاش می کنیم تا هیچ خواسته ای نداشته باشیم. اما بعد از تحقق این آرزو متوجه عدم سیرابی خود شده و می فهمیم که در دلمان هزاران آرزو نهفته است که ای کاش های فراوانی را برای آنها سر داده ایم.