همین الان قلم و کاغذی آماده کرده و به سوال‌های زیر پاسخ دهید

-        می‌خواهم در زندگی به کجا برسم؟

-        در حال حاضر کجا قرار دارم؟

-        برای پر کردن فاصله بین جایی که قرار دارم و جایی که باید به آن برسم چه گام‌هایی باید بردارم؟

-        آیا به یادگیری مهارت‌های جدیدی نیاز دارم؟

-        از چه کسانی باید کمک بگیرم؟

-        آیا برای هدفی که تعیین کرده‌ام برنامه، طرح، نقشه و زمان‌بندی دارم؟

-        امروز برای رسیدن به هدفم چه کاری (هرچند کوچک) می‌توانم انجام دهم؟

-        هدف یک هفته بعد من که در راستای رسیدن به هدف بلندمدت من است، چیست؟

-        آیا اهداف کوتاه‌مدت و بلندمدت من دارای ویژگی‌های زیر هستند؟

سایبان آرامش برنامه ای از گروه سلامت روان و خانواده رادیو سلامت (92.7.14)

کارشناس برنامه خانم دکتر فرضی مشاور خانواده

بیماران دچار اختلال شخصیت پرخاشگر منفعل به گونه ای چشمگیر اهل تعلل و مسامحه و کار شکنی هستند. لازمه ها و پیش نیازهای داشتن کارکردی با کفایت را بر نمی تابند ، به کوچک ترین عذر و بهانه ای در کار خود تاخیر می کنند و در کار کسانی که خود به آن ها وابسته اند ، عیب جویی می کنند و نق می زنند. در عین حال هیچ گاه هم دل شان نمی خواهد از شر این گونه روابط مبتنی بر وابستگی رها شوند. این ها جرات مندی و توانایی ابراز وجود ندارند و نیازها و خواسته های خود را با صراحت بیان نمی کنند. در این باره که دیگران چه انتظاری از آن ها دارند ، نمی توانند پرسش های لازم را بکنند. بنا بر این اگر مجبور به انجام کاری شوند یا اگر دفاع معمول شان را که معطوف و متوجه ساختن خشم بر ضد خویش است ، از آن ها گرفته شود ، ممکن است مضطرب و دچار تشویش و دلشوره شوند. بیمار دچار اختلال شخصیت پرخاشگر - منفعل در روابط بین فردی کوشش می کند خود را در موقعیت ( ایستار ) وابسته قرار دهد ، اما دیگران این کردار منفعلانه و خودآزارانه ی او را اغلب گونه ای کیفر و فریب کاری بر ضد خودشان می بینند. بیمار انتظار دارد که دیگران جور او را بکشند و وظایف روزمره ی او را به عهده بگیرند.از بس شکایت می کند که با او درست ، منصفانه و عادلانه برخورد نمی شود ،روابط صمیمانه ی این گونه بیماران تقریبا هیچ گاه آرام یا شاد نیست. آن ها بیشتر به ناراحتی ها و دلخوری های خود توجه می کنند ، نه به آن چیزهایی که برای شان خشنودی و رضایت پدید می آورد. بنابراین ممکن است هیچ گاه خودشان هم نفهمند که برای خوش بودن و لذت بردن چه چیزهایی کم دارند. این گونه افراد به خود اطمینان ندارند و به آینده نیز نوعا بدبین هستند. آموزش مهارت های زندگی، همچون آموزش قاطعیت، خوددیده بانی و دیگردیده بانی، آموزش برقراری ارتباط و مهارت های اجتماعی و مدیریت خشم از مهم ترین مداخلات درمانی طی روان درمانی برشمرده می شوند. باید به خاطر داشت که آدمیان پرخاشگر- منفعل در بخش «سرشت» شخصیتی شان، دارای پشتکار اندک و آسیب گریزی، پاداش مداری و نوجویی متوسط هستند. در بخش «منش» نیز همان گونه که گفته شد از همکاری اندکی برخوردار هستند. آن شخصیت دلنشین و دوست داشتنی کارتون "سفرهای گالیور"، "گلت" نمونه هویدایی از اختلال شخصیت پرخاشگر- منفعل است: هیچ کاری را بایسته و شایسته انجام نمی داد و مدام ساز مخالف کوک می کرد و به کنشگران خاطرنشان می ساخت که: «من می دونم، ما موفق نمی شیم» و همواره این دیگران بودند که باید دست به دست هم می دادند تا خرابکاری های او را چاره کنند و از مهلکه ها نجاتش دهند.

آرشیو سایبان آرامش 91 با موفقیت در وب سایت قرار گرفت

شما کاربران گرامی میتوانید هم اکنون از این فایل ها استفاده نمایید

صبح تازه آفتاب نو برنامه ای از رادیو صدای آشنا (92.7.12)

با کارشناسی دکتر فرضی روانشناس بالینی و مدرس دانشگاه

صبح تازه آفتاب نو  -  بهناز بهروزی - مینا یزدانی  - پروانه اسدی

اساس تمام پیشرفتهاى مادى و معنوى بشر در طول تاریخ، اندیشه و تفکر از یک طرف، و سعى و تلاش و عمل از طرف دیگر بوده است . اگر بشر قرن بیستم و بیست و یکم، از نظر صنعتى و تکنولوژى به موفقیتهاى چشمگیرى دست‏یافته، بر اثر اندیشه و تلاش بوده است; چنان که پیشرفتهاى معنوى جوامع و افراد نیز بر اثر بهره‏ورى از توان عقل و تفکر و قدرت عمل و تلاش بوده است .حقیقت مسئله این است که هر کسی با یک دهان و تارهای صوتی می تواند با دیگران حرف بزند. می تواند اینقدر حرف بزند که به کلی خسته و درمانده شود. درمورد همه چیز می تواند حرف بزند. می تواند ادعا کند که بهترین است، می تواند تهدیدتان کند .می تواند دروغ بگوید، راست بگوید، فریبتان بدهد یا قصه هایی را از خود ببافد که حقیقت نداشته است، مگر اینکه بتواند حرف هایش را با عمل ثابت کند.مردان واقعی معمولاً افرادی هستند که کمتر حرف می زنند. فقط در مواقع لزوم عقاید خود را ابراز می کنند. هیچوقت آنها را در حال پرحرفی نمی بینید چون برای آنها وقت طلا است. حرف فقط زمانی می تواند برای آنها به منزله ی سلاح باشد که بتوانند آن را با عمل ثابت کنندعیب ندارد اگر به همه ی دنیا اعلام کنید که چه کارهایی می خواهید انجام دهید. اما  اول آن را نشان دهید. حرف زدن آسان است، این عمل کردن است که از عهده ی هر کسی برنمی آید. حرفی نزنید که نتوانید آن را با عمل ثابت کنید. اما اگر قادر به عمل کردن هستید، دیگر می توانید هر حرفی خواستید بزنید.