در صورت پخش نشدن صدای مصاحبه اینجا کلیک کنید

اینجا برای زندگی ۴ شهریور
اگرچه مبارزه با عرضة مواد بسیار ضروری است، لیکن تمامی تلاش ها در جهت کاهش اعتیاد به این مرحله ختم نمی شود و به عبارت بهتر این سبک تلاش ها به تنهایی مشکل سوء مصرف و اعتیاد را از بین نمی برد و بدون هیچگونه تردیدی باید برای درمان معتادان و گرفتارشدگان به این بلای خانمان سوز، برنامه ریزی مستمر و گسترده ای در نظر داشت. درمان اعتیاد شامل مجموعه ای از روش های دارویی، روان شناختی و مددکاری اجتماعی است که برای سم زدایی معتادان و پیشگیری از مصرف دوباره مواد توسط آنان و یا برای کاهش آسیب و عوارض اعتیاد در فرد به کار گرفته می شود.
اولین گام در ترک اعتیاد ایجاد انگیزه لازم در فرد معتاد است. منظور از «انگیزش»، میزان احساس نیاز فرد معتاد به تغییر است و اینکه او تا چه درجه ای به مشکل خود پی برده و به فشارهای مثبت یا منفی که برای تغییر وجود دارند؛ پاسخ می دهد. برخی افراد در اثر نیازهای درونی و برخی دیگر بر اثر فشارهای خارجی و یا ترکیبی از این دو به درمان روی می آورند.در واقع درمان معتاد یک فرآیند است و از زمانی شروع می شود که فرد مصرف کننده موادمخدر پس از فائق آمدن بر تعارضات داخلی خود، به مراکز درمانی مراجعه می کند و فرد معتاد تحت یک برنامه درمانی خاص قرار می گیرد. این برنامه ممکن است تا زمانی که فرد به بالاترین سطح بهداشتی و احساس خوب بودن برسد ادامه یابد.
۱) چون مصرف موادمخدر ایجاد وابستگی جسمی و روانی می کند و علی رغم میل دائمی برای ترک، تصمیم به ترک مشکل است.
۲) اعتیاد باعث از دست دادن حمایت های خانوادگی و اجتماعی شده و فرد تنها می شود، بنابراین معتاد نیازمند کمک است.
۳) معاشرت با دوستان و افراد معتاد فرد را به ادامه مصرف مواد تشویق می کند.
۴) معتاد معمولاً از احتمال بهبودی ناامید و نسبت به درمان بدبین است.
۵) برخی از معتادان از خطرها و عواقب مصرف مواد اطلاعی ندارند و یا مشکلات ناشی از آن را انکار می کنند.
بنابراین لازم است به خاطر داشته باشیم که یکی از وظایف مهم افراد جامعه و خانواده های ایشان تشویق معتادان به درمان استدر طول «سم زدایی» سعی می شود وابستگی جسمانی فرد به موادمخدر از بین برود و یا به عبارتی دیگر، سم زدایی فرآیندی است که در آن فرد معتاد را به سرعت به وضعیت عادی از مصرف مواد می ر سانیم و طی آن با روش های گوناگون، ناراحتی های ناشی از قطع مصرف مواد را در او کاهش می دهیم.در خصوص دارو درمانی باید گفت داروهای درمانی نگهدارنده در حال حاضر برای مواد افیونی مانند کراک، هروئین، تریاک، شیره وجود دارد که متادون و بوپرنورفین از جمله آن هاست. به عنوان مثال در درمان با متادون در صورتی که رویکرد ما، پرهیز کامل باشد؛ با کاهش تدریجی دوز متادون و قطع آن (سم زدایی) بیمار را به زندگی عاری از مواد می رسانیم.اما مداخلات خانواده، صرفاً به ایجاد انگیزه و دنبال کردن درمان های دارویی معتاد ختم نمی شوند. مداخلات غیردارویی نظیر کنترل خشم و هیجان، روان درمانی، فعال سازی رفتاری، مدیریت مشروط، دقت در پیگیری و انجام آزمایش ها، تغییر گروه دوستان فرد، تقویت توانایی های ارتباطی فرد، نقش مؤثری در اثر بخشی درمان دارد. همچنین نظارت خانواده بر معاشرت و رفتار افراد ترک کرده در باقی ماندن او در پاکی بسیار مؤثر است. البته رها ساختن فرد معتاد در جامعه و یا برعکس نظارت بسیار شدید، گاه اثر بدی بر جای می گذارد و احتمال لغزش و جلب فرد به طرف اعتیاد افزایش می یابد
این برنامه از شنبه ، یکشنبه ، سه شنبه و چهارشنبه از ساعت ۱۹:۳۰ به مدت ۲۰ دقیقه از رادیو سلامت موج اف ام ردیف ۱۰۲ مگا هرتز برگزار می شود

دکتر مریم فرضی روانشناس