سیاه زخم‌یک بیماری حاد عفونی و قابل انتقال بین‌انسان و حیوان می‌باشد. مخزن این بیماری در دام (عمدتا گوسفند، بز وگاو) بوده و با مرگ و میر بالا و سریعی‌همراه است. این بیماری بوسیله باسیل گرم مثبت مولد اسپوری بنام باسیلوس آنتراسیس، ایجاد میشود. انسان به صورت اتفاقی درصورتی که در معرض تماس با دام‌آلوده، پوست، پشم و فرآورده‌های آن‌قرار گیرد یا از گوشت آلوده استفاده‌نماید و یا در هوای آلوده به اسپور(هاگ) تنفس نماید به بیماری مبتلامی‌شود. میکروب این بیماری می تواند به عنوان سلاح بیولوژیک مورد استفاده قرار گیرد و تولید آن نسبتاً آسان است ، لذا در حال حاضر از اهمیت خاصی برخوردار شده است. گفتنی است بیماری سیاه زخم عموماً در مناطق کشاورزی و در بین حیوانات شیوع می یابد. انسان نیز در تماس با حیوان آلوده و یا محصولات به دست آمده از حیوان آلوده ، به بیماری مبتلا می شود. کارگرانی که با حیوان مرده و یا محصولات به دست آمده از حیوان مبتلا سروکار دارند، احتمال ابتلا به سیاه زخم برای آنها زیاد است این گونه آلودگی به سیاه زخم صنعتی مشهور است.
نحوه انتشار سیاه زخم:
هیج موردی از انتقال انسان به انسان سیاه زخم مشاهده نشده است.انتشار بیماری از طریق حیوانات صورت میگیرد وبیمار یمیتواند به عنوان یک سلاح مورد استفاده قرار بگیرد.سیاه زخم نشات گرفته از حیوانات : انسان از طریق تماس با فراورده های اجزای حیوانات آلوده یا استنشاق اسپور های انتشار یافته از فراورده های اجزای حیوانات آلوده(مانند پشم یا پوست حیوان) به سیاه زخم آلوده می شود.همچنین انسان ممکن است از طریق مصرف گوشت به خوبی پخته نشده حیوانات آلوده به سیاه زخم گوارشی مبتلا شود. سیاه زخم میتواند به عنوان یک سلاح نیز مورد استفاده قرار گیرد. این اتفاق در سال 2001 در ایالات متحده آمریکا رخ داد.سیاه زخم به صورت تعمدی از طریق سیستم پست و با ارسال نامه هایی حاوی پودر آلوده به سیاه زخم انتشار یافت.
