یه وقت برای زندگی برنامه ای از رادیو سلامت (92.9.16)

کارشناس برنامه دکتر مریم فرضی مشاور ارشد خانواده

واقعیت زندگی را چیزهایی تشکیل می‌دهد که کانون توجه ما قرار دارد. ما به همان چیزی می‌رسیم که به آن تمرکز می‌کنیم. پس از هر اقدام به ظاهر مشکل، این سوال سهل را از خود بپرس: « پس از این موفقیت چه موفقیت‌های دیگری در انتظار من است؟چرا بعضی از افراد با اندک تلاشی به کامیابی، قدرت، ثروت و مـــوفقیت دست می‌یابند درحالی‌که عده‌ای دیگر در رسیدن به آرزوهای خود با مشکلات و موانع بسیاری دست‌به‌گریبان هستند؟ چرا بعضی با سعی و تلاش به اهداف خود دست می‌یابند، اما برخی دیگر با شکست روبه‌رو می‌شوند؟ علت این امر چیست؟ آیا باید دلیل آن را مربوط به وضعیت جسمی افراد دانست؟ اگر این‌چنین بود، پس آن‌هایی که از فیزیک و اندام مناسبی برخوردار هستند، می‌بایست موفـق‌ترین انسان‌های روی زمین باشند. در حقیقت این‌چنین نیست زیرا علت این امر در جای دیگری نهفته است . اگر می‌خواهید واقعیت زندگیتان را تغییر دهید، کانون توجه خود را تغییر دهید و اگر می‌خواهید کانون توجه خود را تغییر دهید، پرسش‌هایی را که معمولا از خود می‌کنید، تغییر دهید. شاه‌کلید موفقیتی که به دنبالش هستید همین است.اگر پرسش‌هایی را که پیوسته از خود می‌کنید تغییر دهید، می‌توانید شیوه احساس و تفکر، روند تصمیم‌گیری‌ها و شخصیت خود را تغییر دهید.

یه وقت برای زندگی برنامه ای از رادیو سلامت (92.9.2)

کارشناس برنامه دکتر مریم فرضی مشاور ارشد خانواده

برای تغییر رنگ دادن دنیا لازم نیست دنیا را عوض کنی فقط رنگ عینکت را تغییر بده!

قانونی در علم روانشناسی وجود دارد که اگر شما از آنچه که دوست دارید باشید ، تصویری در ذهنتان مجسم کنید و آن تصویر را مدتی در ذهن نگه دارید ، به زودی دقیقا" چیزی خواهید شد که فکرش را میکنید . ما بدون هیچگونه ترسی متولد میشویم به غیر از ترس از صدا های نا هنجار . اما کودک در دوران رشد سایر ترسها را می آموزد . دو ترس عمده ای که ما آنرا بوجود آورده ایم ترس از شکست یا ضرر و انتقاد یا طرد شدن است . ترس از شکست دلیل اصلی شکست در زندگی بزرگسالان است . در نتیجه انتقاد غیر سازنده در دوران کودکی ، در بزرگسالی خودمان را عقب میکشیم . ارزش زیادی برای خود قائل نیستیم ، حتی قبل از آنکه در انجام کاری یکبار تلاش کنیم دست از آن میکشیم .دومین ترس عمده که مانع پیشرفت ما میشود و به اعتماد به نفس ما صدمه میزند ترس از طرد شدن و به عبارتی انتقاد است . این حس در دوران اولیه کودکی شکل میگیرد ، در نتیجه بیان مخالفت والدینمان هنگامی که چیزی را انجام میدهیم که آنها دوست ندارند . هنگامی که آنها را میرنجانیم ، عصبانی میشوند و از محبت و حمایتی که در کودکی نیازمند آن هستیم امتناع میورزند .ترس از بی محبتی  قرار گرفتن و تنهایی برای کودکی که به تازگی دریافته است باید رفتارش با آنچه که مورد پسند والدینش است مطاقبت داشته باشد ، دلخراش و تکان دهنده است .  شروع به این فکر میکند که " مجبورم ! مجبورم ! " و به این نتیجه میرسد که من مجبورم تا همان کاری را که پدرم و مادرم میخواهند انجام دهم ، یا آنها مرا دوست نخواهند داشت ، و من همیشه تنها خواهم بود ! از صمیم قلب به خدا اعتماد کن. و به اشراق خودت اتکا مکن. به هر راهی می روی او را در نظر آور ، تا او راه را برایت راست کند . اگر از موهبت غیب گویی برخوردار باشم و بر همه رازها و دانش ها واقف باشم ، و اگر چنان ایمانی داشته باشم که بتوانم کوه ها را بجنبانم، اما عشق نداشته باشم ... هیچ نیستم تا تغییر نکنید و مانند یک بچه نشوید، به ملکوت خداوند داخل نخواهید شد. عشق صبور است، عشق مهربان است، عشق حسود یا لاف زن، یا متکبر یا خشن نیست. بر راه خود اصرار نمی ورزد، کج خلق و زود رنج نیست، از اعمال پست و شیطنت آمیز شاد نمی شود، بلکه از حقیقت شاد می شود. همه چیز را تحمل می کند، همه چیز را باور می کند، به همه چیز امیدوار است، همه چیز را تحسین می کند. عشق هرگز پایان نمی پذیرد به دست اوردن همه جهان چه سودی خواهد داشت اگر عشق نداشته باشید ، محکوم نکنید، تا محکوم نشوید. ببخشید، تا بخشوده شوید. بدهید تا به شما بدهند. با همان پیمانه که می بخشید، به شما خواهند بخشید.هر چه می کنید با عشق بکنید . میوه روح، عشق، شادی، صلح، صبر، مهربانی، خیرخواهی، و خویشتنداری است و هیچ قانونی آن را نقض نمی کند . در دادن، شادی بیشتری نهفته است، تا در گرفتن ، درباره هیچ چیز نگران نباش، اما هر درخواستی داری، آن را با دعا و تضرع و شکرگزاری به گوش خدا برسان هر چه حقیقت دارد، هر چه افتخار آفرین است، هر چه حق است، هر چه پاک است، هر چه دوست داشتنی است، هر چه با شکوه است، اگر فضیلتی هست اگر چیزی در خور ستایش هست، به آنها فکر کنید . ملکوت خداوند در درون شماست هیچ کس خدا را ندیده است، اما اگر ما یکدیگر را دوست بداریم، او در ما ساکن خواهد شد و عشق او در ما به کمال خواهد رسید

یه وقت برای زندگی برنامه ای از رادیو سلامت (92.8.20)

کارشناس برنامه دکتر مریم فرضی مشاور ارشد خانواده

اَلعَفوُ تاجُ المَکارِمِ
گذشت، اُوج بزرگواریهاست

فداکاری، مقدم داشتن، فدا کردن همه چیز حتی جان، در صحرای کربلا موج می زند. آن سه روزی که در کربلا، آب کمیاب و سهمیه بندی شده بود، سه تن؛ امام حسین ، زینب، عباس علیهم السلام حتی از سهمیه ی خویش استفاده ننموده و به کودکان تشنه لب بخشیدند.یاران امام حسین علیه السلام در شب عاشورا با آن که بیعت از آنها برداشته شده بود. اعلام ایثار و فداکاری کردند. و در این میان، اولین سرداری که سکوت شب را شکسته و اعلامش را علنی نمود، پهلوان علقمه؛ حضرت عباس علیه السلام است. دغدغه ی تنهایی امام به هنگام جان دادن، سبقت بر بنی هاشم برای رفتن به میدان جنگ، سفارش به دیگران در یاری امام جان را سپر تیر دشمن کردن برای اقامه نماز، همه و همه تجلی ایثار و گذشت است. اما قله این ایثار، فداکاری و گذشت سقای دشت کربلاست؛ وقتی با لبان تشنه و جان خسته وارد بر شریعه فرات شد و آب را تا مقابل لبان خشکیده آورد، به یاد لب های تشنه امام زمانش و جگر تفتیده اهل بیت علیهم السلام او نه تنها آب را نمی نوشد، بلکه به نفسش نهیب می زند، که آیا آب بنوشی، در حالی که حسین علیه السلام تشنه است.

   آب شرمنده ی ایثار علمدار تو شد        که چرا تشنه از او این همه بی تاب گذشت