عصرتون سلامت برنامه ای گروه نشاط و تفریحات رادیو سلامت (92.12.22)

کارشناس برنامه دکتر مریم فرضی روانشناس بالینی

بدلیل پخش آیتم های گوناگون

به مناسبت سالروز صدور فرمان امام خمینی (ره) بر تاسیس بنیاد شهید انقلاب اسلامی

  آیتم کارشناسی خانم فرضی پخش نشد . موضوع برنامه نوع دوستی بود

کمتر کسی است که این ابیات مشهور سعدی شیرازی را نشنیده باشد

بنی‌آدم اعضای یک پیکرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار
دگر عضوها را نماند قرار
تو کز محنت دیگران بی‌غمی
نشاید که نامت نهند آدمی

کمتر کسی است که این ابیات مشهور سعدی شیرازی را نشنیده باشد. آن زمان که سر کلاس درس،‌معلم این ابیات را که بیانگر یک جهان‌بینیِ نوع‌دوستانه است،‌برای ما می‌خواند، شاید به عمق این تفکر و جهان‌بینی دقیق نمی‌شدیم. حتی بعضی از شاگردان و چه بسا خودآموزگار چندان اعتقاد محکمی نداشتند که این ابیات بیانگر یک نگرش و جهان‌بینی قابل عمل باشد. بعضاً چنین اظهار نظر می‌شد که حرف‌های زیبایی است و آفرین بر سعدی که چنین حرف‌های زیبایی را به یادگار گذاشته است. درباره جدی بودن این تفکر و پایه و اساس آن و تأثیری که این نوع تفکر و عمل بر مبنای آن می‌تواند بر کل زندگی ما داشته باشد کمتر دقیق می‌شدیم.به زندگی خود و اطرافیان که می‌نگریستیم، عشق به همه انسان‌ها و یک پیکر دیدن جامعه انسانی کمتر دیده می‌شد. حتی کسانی که در وصف این ابیات انشا نوشتند و آفرین گرفتند خود در عمل حسادت‌ها، سوءظن‌ها و رقابت‌های ناسالم را نیز به میزان چشمگیری به همراه داشتند.یکی از مهارت های مهم زندگی توجه به هم نوع و نوع دوستی است. نکته مهمی که در این زمینه باید به آن توجه داشته باشیم این است که پیش از توانمند شدن در نوع دوستی، لازم است ابتدا خودمان را دوست بداریم و زمینه دوست داشته شدن خودمان توسط دیگران را فراهم کنیم، سپس با همدلی و مشارکت ، دیگران را دوست بداریم. لازمه برقراری ارتباط انسانی با دیگران داشتن شخصیت سالم است.حضرت محمد (ص) درباره نوع دوستی می فرماید : مَثَلُ الْمُؤمِنینَ فی تَوادِّهِمْ وَ تَراحُمِهِمْ وَ تَعاطُفِهِمْ مَثَلُ الْجَسَدِ: اذَا اشْتَکی مِنْهُ عُضْوٌ تَداعی لَهُ سائِرُ الْجَسَدِ بِالسَّهَر وَ الْحُمّی. مَثَل مؤمنان در دوستی و ابراز رحمت و عاطفه به یکدیگر، مثل پیکر است. هر گاه عضوی از آن دردمند شود، دیگر اعضای پیکر، با بی خوابی و تب، با آن عضو هم دردی می کنند. نوع‌دوستی و اندیشیدن به مفاهیم والای انسانی مرزی نمی‌شناسد. وسعت این مفهوم به گستردگی مفهوم انسان و انسانیت است و این چنین می‌شود که در یکی از روزهای پاییزیِ تهران، ناگهان سر و کله دو دلقک آلمانی در بیمارستان محک پیدا می‌شود تا هدفی والا را تحقق بخشند و آن هدف یک خنده شیرین کودکانه از ته دل است. با حضور در بیمارستان محک با انجام دادن تردستی، حرکات آکروباتیک و شوخی‌های ساده و اجرای موسیقی روزی شاد برای کودکان مبتلا به سرطان محک و خانواده‌های آنها رقم زدند و لبخند را به لب‌های آنها هدیه کردند. یکی از دغدغه‌های همیشگی محک و بخش خدمات حمایتی این مؤسسه این است که کودکان مبتلا به سرطان در مسیر درمان بیماری کودک بودن را از یاد نبرند و برای تحقق این هدف با همراهی تمامی انسان‌های نیک‌اندیش تلاش می‌کند تا علاوه بر خدمات درمانی، خدمات رفاهی را در جهت ارتقای سطح کیفی زندگی کودکان محک و خانواده‌هایشان ارائه نماید. به امید روزهای مملو از سلامتی و شادی برای فرزندان محک برای مشاهده تصاویر اینجا کلیک کنید.

عصرتون سلامت برنامه ای گروه نشاط و تفریحات رادیو سلامت (92.12.15)

کارشناس برنامه دکتر مریم فرضی روانشناس بالینی

باید بدانیم که زندگی هر فردی وقتی موفقیت‌آمیز خواهد بود که بتواند میان نیازهای عاطفی خود، تعادل برقرار کند و به شیوه‌های مطلوب آنها را ارضا کند. از این رو، شناخت و ارضای مطلوب این نیازها از وظایف مهم والدین است. اگر به این نیازها اجازه بروز و شکوفایی داده نشود، در بزرگسالی فرزندانمان باید منتظر اقداماتی غیرمنتظره و کارهایی باشیم که ریشه در یک عقده نهفته در درون آنها دارد. ممکن است کودکان ما مورد سوءاستفاده افرادی واقع شوند که با شناسایی نیازهای نهفته در آنها به دنبال اغفال آنها باشند، اما در مقابل، رفتار صحیح و ارضای نیازهای عاطفی فرزندانمان باعث وقار و وجهه اجتماعی آنها و خودمان می‌شود. توجه به این نکته ضروری است که بسیاری از عکس‌العمل‌های پرخاشگرانه و نامناسب فرزندان نسبت به والدین و جامعه، به خاطر اشکالات رفتاری والدین و سهل‌انگاری در تربیت بموقع فرزندان است. آنها زمان مناسب در تربیت فرزندانشان را رها کرده و می‌خواهند موقعی که شخصیت و اسکلت اخلاقی فرزندانشان شکل گرفته است، او را تربیت کنند. بنابراین، دانستن زمان تربیت و نحوه رفتار در آن دوره اهمیت ویژه‌ای دارد. در این برنامه خانم فرضی پاسخی منطقی به خواسته آوا می دهد ، اگر میخواهید متوجه پاسخ خانم فرضی به آوا شوید لطفا به این برنامه گوش نمایید .

عصرتون سلامت برنامه ای گروه نشاط و تفریحات رادیو سلامت (92.12.08)

کارشناس برنامه دکتر مریم فرضی روانشناس بالینی

آیا می‌توانید با نوجوانتان خوب ارتباط برقرار کنید؟ احتمالا شما هم مثل خیلی از پدر و مادرهای دیگر، به این سوال با آه و ناله، جواب می‌دهید که: «من اصلا نمی‌تونم باهاش ارتباطی برقرار کنم» یا ممکن است بگویید: «بعضی وقت‌ها حس می‌کنم انگار داریم با دو زبان مختلف با هم صحبت می‌کنیم، به نظر می‌آید اصلا یک کلمه هم از حرف‌های مرا نمی‌فهمد.» بیگانه بودن نسل‌ها با همدیگر، اصلا تازه نیست و احتمالا از اول تاریخ وجود داشته است.برقرار کردن ارتباط، هیچ وقت کار ساده‌ای نبوده است؛ خواه بین زن و شوهر باشد، یا والدین و فرزندان. بخصوص در خلال سال‌های بحرانی نوجوانی، این مساله برای خانواده پیچیده‌تر می‌شود.از این مساله فرار نکنید و با آن رو در رو شوید؛ بیشتر وقت‌ها زندگی با نوجوان‌ها کار سختی است و سخت‌تر از آن، حرف زدن با آنهاست. بعضی وقت‌ها، آنها آنقدر بحث و جدل می‌کنند که گفتگویتان تبدیل به مسابقه جیغ زدن می‌شود! با انتقاد از شخصیت و خصوصیات رفتاری نوجوان، احساس بدی را به او منتقل می‌کنید انتقادها در درجه اول باید سازنده باشند و در درجه دوم انتقاد باید عمل نوجوان را زیر سوال ببرد نه شخصیت او را، یعنی به او تفهیم کنیم که شخصیت او نزد ما محترم است ولی این عملی که انجام داده اشتباه بوده، با اصلاح اشتباه خود همچنان جایگاه قدیمی را در نزد ما دارد . همچنین گاهی آنان رفتارهای خشونت آمیز و پرخاشگرانه ای را از خود بروز می دهند و اینجاست که والدین از خود می پرسند «کجای کار را اشتباه کرده ایم؟» ارتباط تبادل نظر کلامی با نوجوانان به نظر سهل و ساده می رسد، اما متأسفانه گاه همه کوششی که والدین برای این ارتباط به کار می برند، منحصر به پند و اندرز دادن آنان و انتظار عکس العمل های مطلوب است. حقیقت این است هیچ گونه تضمینی وجود ندارد که نوجوانان همیشه به حرف های ما با دقت گوش دهند. حتی به صراحت می توان گفت هیچ تضمینی وجود ندارد که نوجوانمان همیشه حرف ما را بشنود.وادار کردن آنان به این که به حرف های ما گوش دهند، مستلزم همان اندازه مهارت است که ما به عنوان بزرگسال در گوش دادن آنچه آنان برای گفتن دارند، به کار بریم. بیشتر والدین سعی در صحبت کردن، تشویق کردن، توضیح دادن و نزدیک شدن به آنها دارند، اما روان شناسی به والدین این چنین نصیحت می کند که به جای پرچانگی، عمل کنید.وقتی اشتباهی را از طرف فرزندمان مشاهده می کنیم ، بیشتر در مقام موعظه بر می آییم تا اینکه واقعاً دلیل آن حادثه را جویا شده،به درد دل او گوش فرا دهیم . خوب است در زمان لازم به صحبت های نوجوان گوش دهیم و با سخنان بجا و به موقع و به دور از نصیحت ، بحث را در جهتی که می خواهیم هدایت کنیم. همه ی ما از نصیحت شنیدن بیزازیم و در برابر آن مقاومت می کنیم . به همین علت توصیه اکید بر این است که از نصیحت مستقیم نوجوان بپرهیزید و با ایجاد زمینه مساعد و استفاده از تجربیات دیگران ، آنگونه صحبت کنید که نوجوان متوجه شود منافع خود او در کار است