یک فنجان آرامش برنامه ای از شبکه تلویزیونی تهران

کارشناس برنامه دکتر مریم فرضی روانشناس بالینی

زندگی خود را با ارتباط موثر با فرزندان خود روشن و محکم کنید

بسیاری از والدین به اشتباه می پندارند که فرزند نوجوان شان نمی خواهد با آن ها گفت وگو کند. این برداشت از آنجا ناشی می شود که نوجوانان در آغاز گفت وگو، به ویژه درباره ی موضوعات احساسی، بسیار ضعف دارند. تا پیش از بلوغ، کودکان همه ی رخدادهای روز مره را با والدین خود در میان می گذارند، سپس ناگهان سکوت حاکم می شود. این دگرگونی نسبت به دوران پیش از بلوغ، معمولا نتیجه ی تغییرات هورمونی و ساختار مغز است که همراه با بلوغ جسمی رخ می دهند و در واقع، نتیجه ی تصمیم آگاهانه ی نوجوانان برای کاهش ارتباط خود با والدین شان نیست. درک این مسئله که نوجوانان در برقراری ارتباط ضعف دارند، اما واقعا خواهان ارتباط کلامی با والدین شان هستند، گام مهمی در از میان رفتن رنجش والدینی است که نوجوانان خود را کم حرف و گوشه گیر می دانند. در دنیای مدرن کنونی بسیار مشکل اند. والدین، به ویژه پدران، غالبا بسیار درگیر کار و شغل خود می شوند. زمانی هم که به خانه می رسند، معمولا خسته و عصبی هستند و زمان یا انرژی کافی ندارند که به نوجوانان خود بپردازند و با آن ها ارتباط برقرارکنند. در تعطیلات پایان هفته هم به کارهای خانه می رسند و دوباره آن قدر مشغول می شوند که فرزندان را فراموش می کنند. چون والدین به نادرست عقیده دارند که نوجوانان نمی خواهند وقت خود را با آن ها بگذرانند، برای ایجاد محیط و زمان آرامش بخش برای گفت وگو با فرزندان تلاشی نمی کنند. واقعیت این است که اگرچه ممکن است نوجوانان نخواهند زمان زیادی را با والدین خود بگذرانند، از بودن کنار آن ها لذت می برند. ایجاد زمان و مکانی آرام برای فرزندان، زمینه را برای برقراری ارتباط فراهم می کند، اما این کافی نیست. والدین باید بیاموزند چگونه با پرسش های مناسب، گفت وگو را آغاز کنند. برای این کار، لازم است اطلاعاتی در باره ی زندگی نوجوان شان داشته باشند. پرسشی مانند: "امروز مدرسه چطور بود؟" پاسخی یک کلمه ای در پی خواهد داشت: بد نبود. سوال ریز تری مثل: "امتحان ریاضی امروزت چطور بود؟" می تواند پرسش بهتری باشد. اگر سوال با پاسخ کوتاهی همراه بود، می توان سوال دیگری پرسید، مثل :" امتحانت را چطور دادی؟" یا "آیا سوال ها همانهایی بودند که انتظار داشتی؟" معمولا لازم است سه یا چهار سوال بکنید تا گفت و گو سر بگیرد. می توانید از سرگرمی ها، ورزش و موسیقی ای که به آن گوش می دهند، یا دوستان شان بپرسید. مهارت در یافتن پرسش های مناسب، در فرایند برقراری ارتباط والدین با نوجوانان بسیار مهم است

دکتر - دکتر مریم - فرضی - مریم فرضی - دکتر مریم فرضی - مریم فرضی روان شناس

یک فنجان آرامش برنامه ای از شبکه تلویزیونی تهران

کارشناس برنامه دکتر مریم فرضی روانشناس بالینی

سنین نوجوانی برای بسیاری از خانواده ها، دورانی سخت و مشکل ساز است. نوجوانان ممکن است ایده ها، ارزش ها و یا باورهایی داشته باشند که با اعتقادات و ارزشهای والدینشان تفاوت زیادی داشته باشد. هر چند حل و فصل این مساله برای والدین، گاه بسیار سخت است، اما این مساله بخشی از روند طبیعی حرکت به سوی استقلال است. در ابتدا ممکن است والدین در برابر این تغییرات (یعنی مبارزه ی نوجوان برای کسب استقلال) مقاومت کنند اما مواجه شدن با این مساله امری اجتناب ناپذیر است. والدین باید توجه کنند که برای کنار آمدن با این شرایط، هیچ نسخه ی از پیش تعیین شده ای وجود ندارد، چرا که ویژگیهای رفتاری هر نوجوانی مختص به خود اوست.  به خاطر تغییرات سریعی که در دوران بلوغ رخ می دهد، نه تنها نوجوان بلکه والدین هم به نوعی دچار سردرگمی در ارتباط با هم می شوند. توجه داشته باشید که ویژگی شاخص نوجوانی حرکت تدریجی به سمت استقلال است، لذا والدین باید به فرزند خود کمک کنند تا این مرحله را پشت سر گذارد نه اینکه مانع از رشد و تحول وی شوند. والدین تصور می کنند که همیشه مسئول سلامتی و نشاط نوجوانشان هستند، در حالیکه وقتی بچه ها به سن نوجوانی و بلوغ می رسند، وقت آن رسیده که به آنها فرصت دهید، خودشان تصمیم بگیرند و مسئول سلامت و تندرستی خود باشند. اجازه دهید اشتباه کنند و عواقب اشتباه خود را ببینند و تاوان آن را بپردازند و شما تنها در این شرایط می توانید نقش حامی و همراه را بازی کنید. برای اینکه آنها (نوجوان) درس موفقیت را بگیرند، باید اشتباه کنند. بخاطر داشته باشید که خداوند به ما دو گوش و یک دهان داده، بنابراین بهتر است به جای آنکه دائماً زبان به نصحیت نوجوان خود باز کنید، به حرفها و دردودل های او گوش فرا دهید. نوجوانان تمایل فراوانی برای صحبت کردن با والدین خود دارند، البته به شرط آنکه به اندازه کافی سکوت کنید و فرصت لازم برای صحبت کردن به او را بدهید. دوران نوجوانی به عنوان سال‌های تزلزل و بی‌ثباتی ارتباط والدین و فرزندان محسوب می‌شود. معمولا در این دوران علاقه نوجوان نسبت به والدین کمتر شده و به سوی دوستان هم‌سن و سال سوق داده می‌شود. همچنین گاهی آنان رفتارهای خشونت آمیز و پرخاشگرانه ای را از خود بروز می دهند و اینجاست که والدین از خود می پرسند «کجای کار را اشتباه کرده ایم؟» ارتباط تبادل نظر کلامی با نوجوانان به نظر سهل و ساده می رسد، اما متاسفانه گاه همه کوششی که والدین برای این ارتباط به کار می برند، منحصر به پند و اندرزدادن آنان و انتظار عکس العمل های مطلوب است. حقیقت این است هیچ گونه تضمینی وجود ندارد که نوجوانان همیشه به حرف های ما با دقت گوش دهند. حتی بصراحت می توان گفت هیچ تضمینی وجود ندارد که نوجوانمان همیشه حرف ما را بشنود. پیام های والدین به فرزندان باید کوتاه، مشخص و مستقیم باشد. از زمان های کوتاه برای صحبت کردن با نوجوانتان استفاده کنید، از آنها پرسش هایی که پاسخ یک کلمه نداشته باشد، بپرسید. مثلا بپرسید «امروز در مدرسه چه کرده اید؟» آنان را تشویق به صحبت کردن کنید. بعضی از نوجوانان کم حرف ترند و حوصله صحبت ندارند. سعی کنید آنها را نیز به سر شوق آورید تا حرف بزنند. مطمئن باشید اگر مهارت های موثر کلامی را با نوجوانتان بدانید، والدینی موثر و موفق به حساب می آیید . کارشناسان این قسمت از برنامه : دکتر مریم فرضی ، دکتر لیلا زواره ، دکتر آرمان مردمی ، دکتر نسرین جعفری ، بابک بهمن خواه

دکتر - دکتر مریم - فرضی - مریم فرضی - دکتر مریم فرضی - مریم فرضی روان شناس

امروز نسبت به گذشته بیشتر شاهد ازدواج هایی هستیم که سن عروس از داماد بیشتر است، شاید این قضیه به مزاق من و شما خوش نیاید اما برای بعضی از این عروس و دامادها در وهله اول و برای بعضی ها در تمام مدت زندگی خوش می آید.

یک مشاور خانواده معتقد است که این نوع ازدواج هم می تواند به موفقیت و هم به شکست منجر شود، مانند ازدواج هایی که داماد از عروس بزرگتر است.

دکتر مریم فرضی مشاور خانواده در گفت وگو با خبرنگار شفقنا زندگی عنوان کرد: از آنجایی که جامعه به سمت مدرنتیه حرکت می کند و مقداری روی فرزندان نسبت به والدین بازتر شد و جرات پیدا کردند که بر روی خواسته های خود پافشاری کنند لذا این می تواند دلیلی باشد مبنی بر اینکه پسرها به سمت دخترهای بزرگتر از خودشان گرایش پیدا می کنند. همچنین تعدد روابط نیز سبب می شود که وقتی پسرها  با دخترهای کوچکتر از خودشان دوست  می شوند و این تعداد روابط را تجربه می کنند به این نتیجه می رسند که دخترها هرچقدر بزرگتر باشند به دنبال یک نفر در زندگی می گردند و دوست دارند به آن یک نفر متعهد باشند در حالی که دخترهای کوچکتر هنوز در این حال و هوا قرار نگرفتند.

پسرها دختران بزرگتر را عاقل تر می بینند

وی افزود: دلیل دیگر این گرایش این است که پسرها دخترهای بزرگتر را عاقل تر می بینند و عقیده شان این است که راحت تر می توانند با این دختر زندگی کنند و دخترهای کوچکتر از آنها به زندگی فانتزی نگاه می کنند. عده ای هم برای ازدواج با دختران بزرگتر از خود اعتقادشان این است که باید با هم به تفاهم برسند و بتوانند در کنار هم زندگی کنند و سن خیلی فاکتور مهمی به حساب نمی آید. تعدادی از افراد هم بیشتر  به این دلیل به سراغ دختران بزرگتر از خودشان می روند که احساسشان بر این است که به خاطر وضعیت اقتصادی ای که در حال حاضر وجود دارد سخت است که پسران روی پای خود بایستند و دختر بزرگتر از خودش حداقل چند قدم جلوتر است، شاغل است و اندوخته ای دارد. در این میان  عده ای هم عاشق می شوند و آن گروهی که عاشق می شوند و به سمت این ازدواج های می روند و آن دسته ای که تصورشان بر این است که سن مهم نیست، تقریبا دید بازی دارند و  نسبت به تغییراتی که ممکن است در گذر زمان  از جمله برای فیزیک زن بیفتد آگاهی دارند.

زنانی که برای مردان فقط حکم نردبان ترقی را دارند

این مشاور خانواده گفت: شاید درصدی از افراد هم دید قراردادی به این نوع ازدواج داشته باشند یعنی اعتقاد داشته باشند که با یک خانم بزرگتر از خود ازدواج می کند و از او به گونه ای به عنوان نردبان ترقی خودش استفاده می کند تا بتواند سر و سامان بگیرد و بعد از اینکه به خود آمد و جایگاهش را از نظر شغلی، مالی، تحصیلی و ... محکم کرد در آن صورت به دنبال یک خانم کوچکتر از خود می رود. بعضی از پسرها نیز تصورشان این است که دیگر قرار  نیست مانند پدر و مادر خود زندگی مشترک 40 ساله داشته باشند، این نوع افراد کاملا دید معامله ای و قرادادی دارند به همین دلیل برایشان مهم نیست سن خانمشان بیشتر باشد. گروهی که دید باز و وسیعی دارند و آگاهانه دست به انتخاب  می زنند هیچ وقت از این ازدواج پشیمان نمی شود و با احساس رضایت زندگی می کنند و آن دسته ای هم که عاشق می شوند اگر عشقشان مبنای منطقی نیز نداشته باشد ممکن است به سادگی احساس پشیمانی به سراغشان نیاید، اما این نوع ازدواج برای سایر گروه ها می تواند تبعات داشته باشد و آسیب زننده باشد.