برنامه بفرمایید سیب کاری از شبکه رادیو سلامت (92.05.21)

کارشناس برنامه دکتر مریم فرضی روانشناس

فیروزه آدابی - معصومه نوازنی - دکتر علیرضا شریفی یزدی - ندا خواجه نوری - دکتر محمد نظری - سحر جولایی -

وقتی میگوییم حجاب اون چیزی که به ذهن ما میرسه پوشش هستش . یک پوشش را برای خودمان انتخاب میکنیم ، حجاب و عفاف در کنار همدیگر کاربردش بیشتر هستش ، چرا ما یک پوشش را برای خود انتخاب میکنیم و در کنارش یک حریمی را برای خود حفظ بکنیم . چون فکر میکنیم باید خودمان را آسیب ها مصون نگه داریم .به هر حال حجاب و پوشیدگی، گرچه برای زن تا حدی محدودیت می آورد، ولی به او در برابر بسیاری از خطرها، مصونیت می بخشد و امنیت جانی و روانی او را تأمین می کند.

برنامه بفرمایید سیب کاری از گروه شبکه رادیو سلامت (92.04.14)

کارشناس دکتر مریم فرضی مشاور ارشد خانواده

ادامه بحث امروز بفرمایید سیب را اینجا گوش نمایید

به دلیل مشکلات پخش اینترنتی رادیو سلامت

ضبط این برنامه با مشکل روبرو شد و دقایقی از برنامه موجود نیست

در عین حال ما به راهنمای مستقیم در زندگی نیاز داریم گاهی در واقع به کتاب ها همون نوشته هایی که ما در جاهای مختلف میبینیم . میتونه جرقه ای باشه در زندگیمون ، تو مقطع از زندگی که احساس میکنیم سردرگرم هستیم . جایی که احساس میکنیم  ذهنمون انقدر درگیر هستش که نمیتونیم یک نظم بهش بدیم و بتونیم مسیر درستی در زندگیمون انتخاب بکنیم این جملات این نوشته ها در جاهای مختلف میتونه یک جرقه ذهنی برای طرف مقابل ایجاد کنه

برنامه بفرمایید سیب رادیو سلامت (92.04.07)

کارشناس برنامه دکتر مریم فرضی مشاور خانواده

فیروزه آدابی - معصومه نوازنی - دکتر علیرضا شریفی یزدی - ندا خواجه نوری - دکتر محمد نظری - سحر جولایی -

قبل از اینکه واقعیتی موجود باشه ، شما دست به یک داوری میزنید ، میشه پیش داوری ، اما اگر بخواهیم بصورت علمی به این موضوع نگاه کنیم ما در واقع تصورات قالبی ، پیش داوری و تبعیض را جزهای نگرش هامون به حساب می آوریم ، یعنی اینکه پیش داوری یکی از نگرش های ما به حساب میاد و پیش داوری جز عاطفی نگرش های ما به حساب میاد.هر یک از ما در زندگی خود به ارزش هایی احساس دل بستگی داریم و آن ها را گرامی می شماریم. نیک و بد، درست و نادرست، راستی و ناراستی، انسانی وغیر انسانی و مانند این ها نمادهایی برای ارزش گذاری ما بر کاری یا رفتاری است. درحقیقت بخش  عمده ای از واژه های به کار برده شده به وسیله ی ما دارای بار ارزشی است. اما این واژه های ارزشی از کجا آمده اند؟اصلا چرا ما قضاوت می کنیم ؟ چرا در مورد آدم ها داوری می کنیم ؟ چرا ما قبل از اینکه یک آدم را کامل بشناسیم در باره اش پیش داوری می کنیم ؟ چرا بعضی از ما افتخار می کنیم که در همان برخورد اول دستمان می آید که طرف چطور و چگونه آدمی است ؟ چرا با وجود این همه شعار .. جمله داستان و فیلم که دارند به ما توصیه می کنند " زود قضاوت نکن " بازهم دست از این عادت همیشگی بر نمی داریم و سوت هایمان همچنان به صدا در می آیند ؟ اصلا"  سوت ها برای چه کسی به صدا در می آیند ؟ درواقع ماعادت داریم در برخورد با افراد در ابتدا از روی ظاهر همه قضاوت ها را انجام بدهیم.بنابر این ظاهر و چهره هر احساسی را در ما تداعی کند،ما هم نسبت به آن فرد همیشه همان احساس را داریم ... اگر از ظاهر بگذریم،یکی دو بار هم که با یک فرد صحبت کنیم،دیگر برداشت های کاملی از او خواهیم داشت و در واقع با شنیدن یک عقیده از او تمام عقایدش را به میل خودمان به دست می آوریم.