یک فنجان آرامش برنامه ای از شبکه تلویزیونی تهران

کارشناس برنامه دکتر مریم فرضی روانشناس بالینی

زندگی خود را با ارتباط موثر با فرزندان خود روشن و محکم کنید

بسیاری از والدین به اشتباه می پندارند که فرزند نوجوان شان نمی خواهد با آن ها گفت وگو کند. این برداشت از آنجا ناشی می شود که نوجوانان در آغاز گفت وگو، به ویژه درباره ی موضوعات احساسی، بسیار ضعف دارند. تا پیش از بلوغ، کودکان همه ی رخدادهای روز مره را با والدین خود در میان می گذارند، سپس ناگهان سکوت حاکم می شود. این دگرگونی نسبت به دوران پیش از بلوغ، معمولا نتیجه ی تغییرات هورمونی و ساختار مغز است که همراه با بلوغ جسمی رخ می دهند و در واقع، نتیجه ی تصمیم آگاهانه ی نوجوانان برای کاهش ارتباط خود با والدین شان نیست. درک این مسئله که نوجوانان در برقراری ارتباط ضعف دارند، اما واقعا خواهان ارتباط کلامی با والدین شان هستند، گام مهمی در از میان رفتن رنجش والدینی است که نوجوانان خود را کم حرف و گوشه گیر می دانند. در دنیای مدرن کنونی بسیار مشکل اند. والدین، به ویژه پدران، غالبا بسیار درگیر کار و شغل خود می شوند. زمانی هم که به خانه می رسند، معمولا خسته و عصبی هستند و زمان یا انرژی کافی ندارند که به نوجوانان خود بپردازند و با آن ها ارتباط برقرارکنند. در تعطیلات پایان هفته هم به کارهای خانه می رسند و دوباره آن قدر مشغول می شوند که فرزندان را فراموش می کنند. چون والدین به نادرست عقیده دارند که نوجوانان نمی خواهند وقت خود را با آن ها بگذرانند، برای ایجاد محیط و زمان آرامش بخش برای گفت وگو با فرزندان تلاشی نمی کنند. واقعیت این است که اگرچه ممکن است نوجوانان نخواهند زمان زیادی را با والدین خود بگذرانند، از بودن کنار آن ها لذت می برند. ایجاد زمان و مکانی آرام برای فرزندان، زمینه را برای برقراری ارتباط فراهم می کند، اما این کافی نیست. والدین باید بیاموزند چگونه با پرسش های مناسب، گفت وگو را آغاز کنند. برای این کار، لازم است اطلاعاتی در باره ی زندگی نوجوان شان داشته باشند. پرسشی مانند: "امروز مدرسه چطور بود؟" پاسخی یک کلمه ای در پی خواهد داشت: بد نبود. سوال ریز تری مثل: "امتحان ریاضی امروزت چطور بود؟" می تواند پرسش بهتری باشد. اگر سوال با پاسخ کوتاهی همراه بود، می توان سوال دیگری پرسید، مثل :" امتحانت را چطور دادی؟" یا "آیا سوال ها همانهایی بودند که انتظار داشتی؟" معمولا لازم است سه یا چهار سوال بکنید تا گفت و گو سر بگیرد. می توانید از سرگرمی ها، ورزش و موسیقی ای که به آن گوش می دهند، یا دوستان شان بپرسید. مهارت در یافتن پرسش های مناسب، در فرایند برقراری ارتباط والدین با نوجوانان بسیار مهم است

دکتر - دکتر مریم - فرضی - مریم فرضی - دکتر مریم فرضی - مریم فرضی روان شناس

یک فنجان آرامش برنامه ای از شبکه تلویزیونی تهران

کارشناس برنامه دکتر مریم فرضی روانشناس بالینی

سنین نوجوانی برای بسیاری از خانواده ها، دورانی سخت و مشکل ساز است. نوجوانان ممکن است ایده ها، ارزش ها و یا باورهایی داشته باشند که با اعتقادات و ارزشهای والدینشان تفاوت زیادی داشته باشد. هر چند حل و فصل این مساله برای والدین، گاه بسیار سخت است، اما این مساله بخشی از روند طبیعی حرکت به سوی استقلال است. در ابتدا ممکن است والدین در برابر این تغییرات (یعنی مبارزه ی نوجوان برای کسب استقلال) مقاومت کنند اما مواجه شدن با این مساله امری اجتناب ناپذیر است. والدین باید توجه کنند که برای کنار آمدن با این شرایط، هیچ نسخه ی از پیش تعیین شده ای وجود ندارد، چرا که ویژگیهای رفتاری هر نوجوانی مختص به خود اوست.  به خاطر تغییرات سریعی که در دوران بلوغ رخ می دهد، نه تنها نوجوان بلکه والدین هم به نوعی دچار سردرگمی در ارتباط با هم می شوند. توجه داشته باشید که ویژگی شاخص نوجوانی حرکت تدریجی به سمت استقلال است، لذا والدین باید به فرزند خود کمک کنند تا این مرحله را پشت سر گذارد نه اینکه مانع از رشد و تحول وی شوند. والدین تصور می کنند که همیشه مسئول سلامتی و نشاط نوجوانشان هستند، در حالیکه وقتی بچه ها به سن نوجوانی و بلوغ می رسند، وقت آن رسیده که به آنها فرصت دهید، خودشان تصمیم بگیرند و مسئول سلامت و تندرستی خود باشند. اجازه دهید اشتباه کنند و عواقب اشتباه خود را ببینند و تاوان آن را بپردازند و شما تنها در این شرایط می توانید نقش حامی و همراه را بازی کنید. برای اینکه آنها (نوجوان) درس موفقیت را بگیرند، باید اشتباه کنند. بخاطر داشته باشید که خداوند به ما دو گوش و یک دهان داده، بنابراین بهتر است به جای آنکه دائماً زبان به نصحیت نوجوان خود باز کنید، به حرفها و دردودل های او گوش فرا دهید. نوجوانان تمایل فراوانی برای صحبت کردن با والدین خود دارند، البته به شرط آنکه به اندازه کافی سکوت کنید و فرصت لازم برای صحبت کردن به او را بدهید. دوران نوجوانی به عنوان سال‌های تزلزل و بی‌ثباتی ارتباط والدین و فرزندان محسوب می‌شود. معمولا در این دوران علاقه نوجوان نسبت به والدین کمتر شده و به سوی دوستان هم‌سن و سال سوق داده می‌شود. همچنین گاهی آنان رفتارهای خشونت آمیز و پرخاشگرانه ای را از خود بروز می دهند و اینجاست که والدین از خود می پرسند «کجای کار را اشتباه کرده ایم؟» ارتباط تبادل نظر کلامی با نوجوانان به نظر سهل و ساده می رسد، اما متاسفانه گاه همه کوششی که والدین برای این ارتباط به کار می برند، منحصر به پند و اندرزدادن آنان و انتظار عکس العمل های مطلوب است. حقیقت این است هیچ گونه تضمینی وجود ندارد که نوجوانان همیشه به حرف های ما با دقت گوش دهند. حتی بصراحت می توان گفت هیچ تضمینی وجود ندارد که نوجوانمان همیشه حرف ما را بشنود. پیام های والدین به فرزندان باید کوتاه، مشخص و مستقیم باشد. از زمان های کوتاه برای صحبت کردن با نوجوانتان استفاده کنید، از آنها پرسش هایی که پاسخ یک کلمه نداشته باشد، بپرسید. مثلا بپرسید «امروز در مدرسه چه کرده اید؟» آنان را تشویق به صحبت کردن کنید. بعضی از نوجوانان کم حرف ترند و حوصله صحبت ندارند. سعی کنید آنها را نیز به سر شوق آورید تا حرف بزنند. مطمئن باشید اگر مهارت های موثر کلامی را با نوجوانتان بدانید، والدینی موثر و موفق به حساب می آیید . کارشناسان این قسمت از برنامه : دکتر مریم فرضی ، دکتر لیلا زواره ، دکتر آرمان مردمی ، دکتر نسرین جعفری ، بابک بهمن خواه

دکتر - دکتر مریم - فرضی - مریم فرضی - دکتر مریم فرضی - مریم فرضی روان شناس

یک فنجان آرامش برنامه ای از شبکه تلویزیونی تهران

کارشناس برنامه دکتر مریم فرضی روانشناس بالینی

چگونه می توان کودک را طوری تربیت کرد تا در منزل و اجتماع برخورد خوبی داشته باشد؟ همه ما دوست داریم بچه های شاد و مودبی داشته باشیم تا در کودکی و بزرگسالی از سوی دیگران مورد احترام قرار گیرند.هیچ کس دوست ندارد که در مورد او بگویند که فرزندان بی ادب و بی تربیتی دارد.گاهی اوقات پدر و مادرها در تربیت فرزندانشان دچار افراط و تفریط می شوند کارشناسان تاکید می کنند که از تشویق و به کار بردن واژه مثبت استفاده کنیم و اگر تنبیهی هم اعمال می شود، باید متناسب با خطای انجام شده و وضعیت کودک باشد. شیوه های تربیتی باید با وضعیت کودک هماهنگی داشته باشد. موثرترین روش، پی بردن به خلق و خوی کودک است. توجه داشته باشید که هدف تبدیل کردن او به شخصی دیگر نیست. در صورتی که در امر تربیت فرزند خود محکم نباشید از عهده این کار برنمی آیید. به عنوان مثال اگر فرزند خود را به علتی یک هفته از تماشای تلویزیون محروم می کنید، باید روی حرف خود پافشاری کنید و در غیر این صورت در آینده با مشکلات زیادی مواجه خواهید شد. درخصوص روش تربیتی فرزند، والدین باید اتفاق نظر داشته باشند.خیلی اوقات ، وادار کردن بچه ها به این که رفتار شایسته ای داشته باشند مشکل است . روش " هر چه می گویم همان است "  که بیشتر والدین به آن متوسل می شوند ، معمولاً بی فایده است . خوشبختانه روش هایی برای اداره رفتار بچه ها وجود دارد که بدون برخورد ، بدون اشک و قهر ، فریاد ، کتک کاری ، یا توهین ِ زبانی است . هر گاه ازکودک خود خواهشی دارید ، به سمت او بروید و به نرمی او را لمس کنید . به طوری که حضور شما تقریباً  موافقت کودکتان را ضمانت کند . اکنون درست در جایی هستید که فرمان شما به یک عمل تبدیل می شود . شما می خواهید فرزندتان میز را بچیند ، اگر با فریاد از او بخواهید که از آن طرف خانه بیاید و میز را بچیند ، حتماً مؤثر نخواهد بود ؛ بهتر است نزد او بروید و آنچه که می خواهید به او بگویید ، سپس با او به آشپزخانه بروید . هنگامی که خواهر و برادر مشغول نزاع و درگیری هستند ، نباید با داد و بیداد دعوا را متوقف کنید . به جای آن  ، به طرف آنها بروید و صحبت کنید . خیلی اوقات همین آرامش شما برای ساکت کردن بچه ها کافی است

دکتر - دکتر مریم - فرضی - مریم فرضی - دکتر مریم فرضی - مریم فرضی روان شناس