فرصت عاشقی برنامه ای از رادیو ایران (92.9.28)

کارشناس برنامه دکتر مریم فرضی روانشناس و مدرس دانشگاه

دوست داشتن فرزند، ازجمله مواردی هست که خداوند به صورت فطری وذاتی در نهاد انسان ها قرار داده است ،بخصوص در وجود مادران ، و البته فلسفه آن بسیار روشن است،اگر این محبت و مهر مادری در وجود مادران نبود ،شاید هیچ مادری حاضر نمی شد حتی یک لحظه هم دردها ،رنجها ،شب بیداریها و…را تحمل کند.مسئله‌ی نیازهای روانی و از جمله نیاز به محبّت، از مباحث اصولی در روان­شناسی تربیتی و حتّی روانکاوی است .رابطه‌ی صحیح و عاطفی والدین با فرزندان تأمین کننده‌ی سلامت و بهداشت روانی فرزندان و زمینه ساز بروز استعداهای آنان است؛ چراکه اصیل­ترین و مهمترین احتیاجات روانی کودک، برخورداری از محبّت است. کودکان باید احساس کنند که والدین با آنان صمیمی و مهربان است و آنان را یاری  می­کنند تا بعدها در سنین بالاتر والدین را بهترین دوست خود بداند و بتواند مسائل خود را با آنها در میان گذارد. اثر محبّت در رشد روانی فرزندان مانند اثر نور و حرارت در رشد دانه‌ی گیاهان است؛ تاگرمای محبّت به فرزندان یک خانواده نرسد رشد روانی و شخصیّتی آنها به طور طبیعی به انجام نخواهد رسید.دل پاک کودک آئینه اى است درخشان و اظهار محبت پدر و مادر به فرزند خود و به خصوص بوسیدن او، آئینه روح کودک را جلا مى دهد و به طور خلاصه مهرورزى والدین ضامن سلامت روحى و تعادل عاطفى کودک است که این بوسیدن علاوه بر تامین نیاز عاطفی فرزندان برای والدین اجر و پاداش بسیار زیادی نیز دارد همان گونه که از رسول گرامی اسلام نقل شده است که حضرت فرمودند:فرزندن خود را ببوسید که برای هر بوسه درجه در بهشت به شما خواهند داد که فاصله هر درجه پانصد سال است . یکی از راه­های محبّت به کودک در آغوش گرفتن اوست. مربی – به ویژه پدر و مادر – برای ابراز محبّت خود به کودک، می­تواند او را در آغوش بگیرد و از این طریق محبّت خود را نسبت به او ابراز بدارد.«بدترین پدران کسانی هستند که در نیکی و محبّت نسبت به فرزندان، از حدّ آن تجاوز می­کنند و به زیاده و افراط کشیده می­شوند و بدترین فرزندان کسانی هستند که  تقصیر و کوتاهی در انجام وظایف، آنها را به سرپیچی از والدین بکشاند»همانگونه که در این روایت مشاهده می­شود، مسئله‌ی افراط در محبّت و مسئله‌ی تقصیر در انجام مسئولیّت به دنبال هم بیان شده و شاید از این جهت بتوان رابطه­ای منطقی بین آن برقرار کرد. بر این اساس می­توان  حسّ مسئولیّـت پذیری را به عنوان حدّی برای ابراز محبّت به کودکان قلمداد کرد. حفظ رابطه‌ی عاطفی با کودک تا زمانی جائز است که وی از انجام مسئولیّت­ها و وظایف خویش شانه خالی نکند و الّا اگر پدر و مادر فرزند خویش را در انجام تعهدّاتش، بی مبالات یافتند، هرگونه تساهل و تسامح در این زمینه، با تربیت صحیح فرزندان سازگار نیست. بلکه والدین وظیفه دارند با تغییر روش و ابراز ناراحتی خود، به کودک خویش این مطلب را تفهیم کنند، که محبّت آنها نیز مطلق و بدون ضابطه نبوده و در صورت اصرار کودک بر انجام کارهای ناشایست و شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیّت­های ادامه نخواهد یافت.

خانه و خانواده " صدای عبرت " برنامه ای از رادیو ایران (92.9.13)

با حضور خانم دکتر فرضی کارشناس ارشد روانشناسی

 صحبت های کارشناسی خانم فرضی در برنامه خانه و خانواده را میتوانید از بخش دوم بشنوید

چند روز پیش  از دوستی پرسیدم  بزرگ ترین آرزوی تو چیه ؟ ابروی چپش  رو بالا انداخت و گفت : داشتن خونه ای کنار دریاچه ی ژوکس در سوییس ، همسر خوب و تامین مالی  تا اون حد که فقط دغدغه ام نوشتن باشه  و همین طور  یک نفس از  آرزوهاش گفت . بعد مکثی کرد و گفت آرزوهای تو چیه ؟؟ هرچی از آرزو هام گفتم  اون  گفت : این ها همه هدفه نه آرزو. آرزو یعنی رسیدن به چیزی که اون  رو  نداریم. ولی هدف یعنی آشکار کردن آنچه که داریم ولی هنوز ناپیداست.آیا شما جزو آن دسته از افرادی هستید که آرزوهای دور و دراز دارید اما در رسیدن به آن ها مسیری بس طولانی را تصور می کنید ؟انسان ها زندگی می کنند به امید رسیدن به آرزوهای خود. هیچ انسانی را نمی یابید که آرزوهایی را در دل نداشته باشد. شب با تصور خواسته ها و آرزوها به خواب می رویم و صبح به امید و اتکا تحقق آرزوها از جا برمی خیزیم.آنقدر هدف و آرزو در زندگی برای آدمی اهمیت دارد که اگر روزی او را از رسیدن به آنها منع یا ناامید کنند شاید دیگر زنده نماند. در هیچ برهه از زمان هم آرزوهای بشر تمامی ندارد. بعضی از ما در زمان هایی چنین تصور می کنیم که اگر به فلان خواسته مان برسیم رضایت ما از زندگی دو چندان شده و دیگر تلاش می کنیم تا هیچ خواسته ای نداشته باشیم. اما بعد از تحقق این آرزو متوجه عدم سیرابی خود شده و می فهمیم که در دلمان هزاران آرزو نهفته است که ای کاش های فراوانی را برای آنها سر داده ایم.

خانه و خانواده برنامه ای از رادیو ایران ( 92.7.10 )

کارشناس برنامه دکتر مریم فرضی روانشناس بالینی

نخست صدای عبرت را با موضوع انتخاب نادرست گوش نمایید

و در بخش دوم از صحبت های خانم دکتر فرضی استفاده کامل را ببرید

امیدواریم توانسته باشیم به شما در انتخاب درست کمک کرده باشیم

گاهی اوقات زن و شوهرهایی را می بینیم که هیچ تناسبی با هم ندارند، مشکلات زیادی در زندگی مشترک شان دارند و به نظر می رسد از همان اول، ازدواج شان نادرست بوده است. در این مواقع با خودمان می گوییم چطور آنها همدیگر را انتخاب کرده اند؟مسلما عشق یکی از لازمه های ازدواج است، اما قطعا برای ازدواج کافی نیست. اگر فقط از روی عشق ازدواج می کنید، منتظر باشید که روزی فقط به خاطر نفرت از هم جدا شوید! یکی از خطرناک ترین شرایط انتخاب همسر زمانی برای شما پیش می آید که «عاشق» می شوید. در این حالت شما آن قدر تحت تاثیر هیجانات و احساسات هستید که نمی توانید درست ببینید و درست تصمیم بگیرید.در رابطه ای شکست خورده اید، هنوز یک ماه از اتمام رابطه قبلی تان نگذشته، هنوز زخم هایی که از ارتباط ناموفق قبلی خورده اید خوب نشده و هنوز غم و غصه دارید و به حال و هوای عادی زندگی تان برنگشته اید: حال شما و نیاز شما به یک همدم را درک می کنم، اما الان اصلا فرصت مناسبی برای تصمیم گیری در مورد ازدواج نیست. در حالت بحران، ذهن ما فعالیت طبیعی ندارد و امکان اشتباه در این وضعیت بالاست. ممکن است کسی که الان به نظرمان همسر مناسبی می آید، بعد از عبور از بحران، دیگر چندان مناسب به نظر نرسد و خودمان هم ندانیم چه شد که حاضر شدیم با چنین فردی ازدواج کنیم. این نوع ازدواج ها دقیقا مصداق «از چاله به چاه افتادن» است.