طعم انار برنامه از رادیو سلامت(91.8.12)
همسرانی از زندگی قبلی خود دارای فرزند هستند و با این تصور که زندگی عالی و خوبی دارند خواهان فرزند مشترک از همدیگر هستند . و اگر قرار هست فرزند مشترکی بدنیا بیاد در رشد او تاثیر سو نگذاره و هم بچه هایی که از زندگی قبلی هستند ، بتوانند این فرزند جدید را به عنوان خواهر یا برادر مشترک خود بپذیرن.
طعم انار برنامه از رادیو سلامت(91.8.5)
در صورتی که طرف مقابلشون از دید یک رقیب نگاه میکنند . در واقع هر قدر یک مرد یا زن که می خواهد پدر یا مادر جدید یک خانواده شود انسانی متعادل و آشتی طلب باشد، از آنجا که به زعم فرزندان جای پای پدر و مادر واقعی گذاشته است، باید مقابلش گارد گرفت. این احساس وقتی پررنگ تر می شود که فرزندان در سن تشخیص باشند و خاطره ی حضور پدر یا مادرشان در خانواده را به خوبی به یاد داشته باشند. در واقع فرزندان به دو دلیل پدر و مادر خود را از دست می دهند. بر اثر طلاق یا بر اثر مرگ. وقتی پدر و مادر در حالی که فرزندی در سن تشخیص دارند، از هم جدا می شوند و تصمیم به ازدواج با فردی جدید می گیرند، این تصور برای فرزندان به وجود می آید که مگر پدر یا مادر ما آن قدر بد بود که دیگر نمی شد با او زندگی کرد؟ آیا مگر پدر و مادر ما خیلی بدتر از کسی بود که حالا قرار است به خانه مان بیاید؟ همین سؤال ها و ابهامات است که سبب می شود فرزندان در مقابل فرد تازه وارد جبهه بگیرند و فکر سازگاری با او را از سر بیرون کنند. حالا اگر طلاق باعث جدایی خانواده نشده باشد و مرگ، پدر یا مادر را از خانواده گرفته باشد. احساساتی دیگر شکل می گیرد و پدر و مادر به دلیل اینکه مرگ همسر خود را از یاد برده اند و به خاطرات گذشته ی خود پشت کرده اند سبب واکنش فرزندان می شوند.
طعم انار برنامه ای از رادیو سلامت (91.7.28)
ازدواج های مجدد با آگاهی بیشتر اتفاق بیفته . اگر آقا مجرد بود باشند ، طبیعی است که بر روی زندگی مشترک و ارتباط با یک همسر اگاهی زیادی نداشته باشند ، و باید همزمان با بچه این خانم نیز ارتباط برقرار کند و اینکه به چه اندازه آگاهی دارد و آیا میتواند جایگزین پدر برای این فرزند بشوند یا خیر و آیا قادر هستند یک ارتباط خوبی با خانم و بچه برقرار بکنند یا خیر ، شما در ماه‌ها یا حتی در سال اول زندگی نباید انتظار داشته باشید بچه‌ها رابطه خوبی با شما داشته باشند. آنها گمان میکنند شما قصد دارید جای پدرشان را بگیرید. بهترین کار این است که شما به‌عنوان پدرخوانده آگاه این نگرانی آنها را بکاهید و به بچه‌ها بگویید: «پدر و مادر تو آدم‌های خوبی هستند و هیچ‌کس نمی‌تواند جای آنها را برای تو بگیرد.» هیچ‌وقت نگویید که اگر مادرت خوب بود، تو را رها نمی‌کرد! اگر شما بگویید پدر یا مادر او خوب هستند، در واقع به حفظ هویت او – که همان والدین‌اش هستند- کمک کرده‌اید و امنیت‌خاطر خوب بودن را به او داده‌اید.دومین نکته‌ای که باید از آن مطلع باشید رفتار اطرافیان است. حتی اگر فرزند خوانده به خاطر رفتارهای درست شما با احساسی خوب و از روی رضایت شما را تایید کند، خواهند گفت: حتما نقشه‌ای دارد که روی خوش خودش را نشان می‌دهد! لازم است با درایت و مقاومت در خوب بودن فرضیات غلطی را که در ذهن بچه‌ها شکل گرفته پاک کنید. گذر زمان در این باره قضاوت خواهد کرد و معلوم می‌شود شما ذاتا خوب هستید و نقشه‌ای در کار نبوده است ...... و سوالات فراوانی که خانم دکتر فرضی جوابگو آن بوده اند پیشنهاد میکنیم این گفتگو را از دست ندید